De voorbereiding

Zondag 23 juli jongstleden was het moment van de tweede 8-uursrace van CP Motorsport op Circuit Zandvoort aangebroken. 8 uur lang achter elkaar racen is een uitdaging voor zowel mens als machine, maar dat houdt ons niet tegen. Met zes ingeschreven coureurs en twee BMW M2 CS Racing’s op de startgrid waren we goed vertegenwoordigd in de drukte van ruim 40 wagens in het veld.

De voorbereiding begon vroeg, de voorgaande vrijdag werd benut om alle benodigde materialen en voertuigen in de racetrailers te laden. Niet alleen onze gereedschappen en raceauto’s worden ingeladen, maar ook de hapjes en drankjes voor de catering worden gekoeld en wel door ons meegenomen.

De zaterdag voor de race werd door ons benut om het CP Motorsport konvooi richting Zandvoort te sturen. Door dit de dag van tevoren te doen kunnen wij ervoor zorgen dat alle benodigdheden voor de race op zondag al aanwezig zijn wat de werkdruk op zondag verlaagd waardoor de focus volledig op het evenement kan worden gericht.

De aanvang

Waar de race pas om 09:00 zou beginnen, is het in Pitbox 9 op het circuit van Zandvoort om 07:00 een drukte van jewelste. De volledige crew van CP Motorsport is aanwezig en is druk in de weer met de laatste puntjes op de ‘i’ te zetten. De auto’s worden geprepareerd, de ruiten worden nog één laatste maal schoongemaakt en de coureurs trekken hun brandwerende kleding aan.

De weersomstandigheden zijn wisselvallig, de baan is nat maar de regen is tijdens de aanvang op de grid gestopt met vallen. De twee CP Motorsport BMW M2 CS Racing’s vangen de 8-uurs endurance race aan vanaf startplek 5 en 7.

Om stipt 09:00 op de zondagochtend klinkt het startsignaal van de race. Het gaspedaal wordt strak op de vloer gedrukt en onze BMW’s schieten er vandoor. Door de aanwezigheid van meer dan 40 auto’s en de afwezigheid van enige bruikbare grip op de baan verliest één van de twee M2’s een aantal baanposities in de eerste ronde. Gelukkig zijn er nog ruim 7 uur en 57 minuten te gaan.

De race

Het gebrek aan grip blijft een aanhoudend probleem voor de complete grid. Meermaals zien wij vanuit de pitstraat auto’s rechtdoor de Tarzanbocht vliegen waarna ze veilig de ‘escape road’ kunnen uitrijden. Na een tiental rondes begint het asfalt langzaamaan op te drogen en zien wij op onze pitwall de rondetijden van onze rijders naar beneden schieten. Precies op het moment dat de droge lijn de overhand krijgt breekt de hemel weer open, dit heeft zich de gehele ochtend herhaalt.

In de tussentijd hebben onze rijders van plaats gewisseld en zijn de auto’s voorzien van een verse lading brandstof. De pitstops en rijderswissels liepen de eerste maal een heel klein beetje stroef, maar werden gedurende de dag steeds beter en sneller uitgevoerd. Later op de dag werd de bewolking en de regen vervangen door een optimistische zon. De temperatuur liep gestaag omhoog, wat de prestaties van de auto’s ten goede kwam.

De rest van de race verliep gestaag voor beide wagens. Het doel was niet om te winnen, maar om onze (relatief) onervaren rijders de kans te geven om zichzelf te ontwikkelen in de auto en op de baan. Dit is meer dan gelukt, voor elk van onze rijders, ervaren of niet, was het een prachtige ervaring.

De uiteindelijke classificering resulteerde in een 8e en 9e positie in het algemene klassement. Wij zien dit, met onze huidige line-up aan rijders en auto’s als een goed begin met ruimte tot verbetering. Als team hebben wij meer dan genoeg impressies en ervaringen op gedaan om te kunnen verbeteren. The only way is up!

De nabeschouwing

Na 8 uur racen was het onderlinge verschil tussen onze auto’s minder dan 7 seconden, hoe bizar is dat? Dit betekent dat het onderlinge verschil over de complete duur van de race minder dan 0,024% was, ongelofelijk close!

Wij kunnen niets anders dan trots zijn op onze rijders en onze complete crew. De pitstops en rijderswissels zijn vrijwel allemaal zo goed als vlekkeloos verlopen en ook op de baan zelf zijn geen gekke dingen gebeurd.

Achteraf was de sfeer in onze pitbox meer dan joviaal. We mogen dan niet gewonnen hebben, maar dat trok de glimlach niet van onze gezichten. Het afsluiten van een endurance-race, van welke lengte dan ook, is een overwinning op zich.

Wij zijn tevreden. De rijders zijn tevreden. Tijd om onze racemachines eens wat liefde en aandacht te geven zodat ze zo snel mogelijk weer klaar zijn voor het volgende avontuur!